Micaela Verdiani, de allereerste showgirl ooit: "Ik liet Tiberio Timperi bij de deur staan. Voor Mike Bongiorno was ik te lang, hij wilde me nooit aan zijn zijde hebben."

Milaan – Op weg naar de oorsprong van het meest “revolutionaire” programma op de Italiaanse televisie ; en doe dat aan de hand van de anekdotes van degenen die als eersten de meest iconische rol speelden: het verhaal van de dageraad van Striscia vertellen aan de hand van de eerste showgirl is niet alleen televisiegeschiedenis, maar ook het herbeleven van momenten uit het collectieve geheugen. Ik kwam aan bij Antonio Ricci's "hof" toen Striscia la notizia een gok voor iedereen was. Niemand had ooit kunnen vermoeden dat Ricci niet alleen de televisie, maar ook de cultuur en gewoonten van een hele bevolking zou revolutioneren, en zelfs de heiligdommen van de nationale politiek zou binnendringen. Degene die zulke lovende uitspraken doet (hoe kan het ook anders?) is de 58-jarige en door het leven getekende Micaela Verdiani, die in 1988 samen met drie andere collega's (Eliette Mariangelo, Cristina Prevosti en Stefania Dall'Olio) de allereerste showgirl was, het prototype van een rol die een droom werd voor generaties jonge meisjes en een droom, maar in een andere zin, voor legioenen Don Juans.

Hoe kwam dit voor het eerst op de Striscia-balie terecht? Vertel me niet dat dat niet jouw ambitie was.

Dat klopt. Naast mijn studie heb ik me met hart en ziel aan dans gewijd en voelde ik me sociaal geëngageerd. Ik gaf dansles aan kinderen, geen televisie. Er is een maar...”

Welke?

"Televisie betaalde hoge salarissen en - laten we niet hypocriet zijn - het was een goede reden om auditie na auditie te doen. Het economische aspect is belangrijk, ik snap mensen niet die alleen voor de zichtbaarheid televisie willen maken. En hoe verdien je dan je brood?"

En zo stelde hij zichzelf voor aan de auteurs van Striscia.

"Ik werd gewaardeerd om mijn esthetiek en dansvaardigheden, maar ook om mijn ernst, vertrouwelijkheid, goede manieren en culturele kennis. Kwaliteiten die Gianna Tani, de legendarische Pygmalion van talenten aan het hof van Biscione, overtuigden."

En het succes volgde razendsnel, dankzij het overweldigende succes van Striscia. Dank ook aan de gastheren. De eersten waren Ezio Greggio en Gianfranco D'Angelo. Hoe herinner je je hen?

"Een aanstekelijke sympathie en een geweldige voorbereiding op alles, zozeer zelfs dat hij wist te improviseren met effectieve grappen. D'Angelo kwam dus uit het theater. Hij combineerde cabaret met proza ​​van een auteur. Een ware meester van het toneel."

Ik kan me voorstellen dat Greggio juist uitbundiger is. Probeerde hij jullie, showgirls, te versieren?

Hij was de drager van een gezond gevoel voor humor. Soms was hij galant. Altijd met klasse en met het grootste respect. Respect zou met hoofdletters geschreven moeten worden, want het is een zeldzame eigenschap.

En je bent het spectrum van collectieve verlangens binnengegaan. Het showgirl-voetballerduo was meteen geboren, en dat in een tijd dat de sterkste kampioenen ter wereld in Italië aan het spelen waren. Ben je ooit gefotografeerd met een stadionster? Misschien in de privé kamer in Hollywood?

Maar ik ben nooit in Hollywood geweest (lacht, red. ). Ik kende eigenlijk geen voetballers, behalve van gezicht. Af en toe zag ik er wel eens een paar bij Garibaldi, een beroemd restaurant vlakbij het toenmalige Teatro Smeraldo, waar ook Hollywoodsterren samenkwamen. Maar niet meer dan 'Ciao! Ciao!'. En laat me in ieder geval één ding benadrukken.

Alsjeblieft.

Ik heb altijd mijn onafhankelijkheid gewild. Ik wilde de enige eigenaar zijn van mijn imago. Het is geen retoriek, het is iets waar ik altijd om heb gegeven. Zelfs nadat ik klaar was met mijn tv-ervaringen.

Ja, want zijn tv-carrière bij Mediaset ging verder. Na Striscia werkte hij bij het absolute symbool van de Italiaanse televisie.

Ik speelde een paar seizoenen bij TeleMike als Bingo Girl. Mike Bongiorno was de reus van het kleine scherm, een vulkaan. Maar ook een professional die niets aan het toeval overliet. Stel je voor dat hij me nooit aan zijn zijde wilde hebben, want – ik ben 1.80 – hij verdween. En die ene keer dat hij iemand ontmoette die egocentrischer was dan hij, was het vuur en de vlammen.

De beroemde discussie met Vittorio Sgarbi. Was zij daar?

Ik zat op de eerste rij. Ik zag alles. Voor de eerste en enige keer zag ik Mike de controle verliezen. Het was echt een spontane sketch en het was voor niemand onmogelijk om Sgarbi uit de losse pols te verslaan, zoals we allemaal weten.

Daarna? Hoe ging het met kanaal 5?

De jaren verstreken en ik wilde iets anders proberen, de wereld leren kennen. Ik ging in commerciële functies werken en reisde. Nu werk ik bij een internationale dienstverlenende organisatie op de afdeling Human Resources. Dus toen ik klaar was bij TeleMike, heb ik meteen definitief afscheid genomen van Mediaset en de televisie. Zonder enige vorm van medelijden...

Wat betekent dat?

Op een avond, tijdens een 'cult'-evenement in Beau Geste (een van de populairste nachtclubs van Milaan, red. ), werd ik naar de ingang geroepen om de gasten te selecteren. Ik weet niet waarom, maar ik was boos op Mediaset, met wie ik ook een goede relatie had gehad. Dus zodra een van hen arriveerde, in dit geval Tiberio Timperi, heb ik hem weggestuurd. Hij kwam niet binnen, ik was onbuigzaam.